มหา ภิกษุ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 14 / 28

เบ็ดเตล็ด ในบทส่งท้ายนี้กว่าด้วยเรื่องเบ็ดเตล็ดต่างๆ ทั้งที่กล่าวไว้บ้าง แล้วในบทต้นๆ ทั้งที่ยังมิได้กล่าวถึง ซึ่งเป็นข้อที่นักศึกษาชอบทำผิด พลาดบ่อยๆ เรื่องต่างๆ เหล่านี้จักรวมกล่าวไว้ในบทนี้เสียให้ส

ในบทส่งท้ายนี้ จะกล่าวถึงเรื่องเบ็ดเตล็ดที่นักศึกษาอาจทำผิดบ่อยในภาษาไทย ซึ่งรวมถึงการแยกคำและการใช้ศัพท์ต่างๆ ให้ถูกต้อง รวมถึงข้อควรทราบเกี่ยวกับการเขียนศัพท์และการรักษาความไพเราะของภาษา นักศึกษาควร

ศาลาธรรมบท ภาค ๑-๘ (๒๘) เอส ภิยโย ปมุยหามิ สพฺพา มุนฺหนฺติ เม ทิสา, สามาวติ ม์ ตายสฺสุ ตัวญฺจ เม สรณ์ ภวาติ เรานี้เลือนหลงยิ่งขึ้น, ทิศทั้งปวงย่อมมืดตื้อแก่เรา, สามาวดีเอ๋ย เจ้าจงต้านทานเราไว้ และเจ้า

บทความนี้เน้นถึงความสำคัญของการไม่ประมาทซึ่งนำไปสู่อมตะและการหลุดพ้นจากความมืดมัวของโมหะ โดยแสดงให้เห็นว่าความไม่ประมาทและการเข้าใจในธรรมช่วยให้บัณฑิตบรรลุถึงนิพพานและหลุดพ้นจากความทุกข์ที่เกิดจากการป

ธรรมะเพื่อประชาช ทุกข์ในอเวจีมหานรก ៩៩ เพราะฉะนั้น อย่าได้ดูเบาในบาปกรรมแม้เพียงเล็กน้อย เพราะอายุของมหานรกในแต่ละขุมยาวนานเหลือเกิน นานกว่า เวลาในโลกมนุษย์มากมายหลายเท่า อย่างในมหานรกขุมใหญ่ ทั้ง ๔ ข

บทความนี้กล่าวถึงระยะเวลาของทุกข์ในมหานรกแต่ละขุม โดยเริ่มจากสัญชีวนรกที่มีอายุกว่า 1,620,000 ล้านปีของมนุษย์ไปจนถึงมหาตาปนนรกที่ทุกข์นานถึงครึ่งอันตรกัป ซึ่งจะทำให้ผู้อ่านเห็นความสำคัญของการไม่ละเลยบ

ขอให้ลูกเณรเมื่อบวชเป็นพระภิกษุแล้ว ให้เป็นครู เขา เป็นอาจารย์เขา จะแนะนำสั่งสอนญาติโยมผู้มีบุญ ไม่ว่าจะเป็นบัวเหล่าใดก็ตาม จงสั่งสอนแนะนำเขาได้ ขอให้ ลูกเณรมีวาจาศักดิ์สิทธิ์ มีฤทธิ์ มีเดช มีอานุภาพ

เมื่อบวชเป็นพระ ลูกเณรจะได้เป็นครูที่สอนและแนะนำญาติโยมให้มีความรู้ในธรรม ช่วยขจัดความสงสัยและสร้างความปีติในจิตใจของทุกคนที่ฟังคำเทศนา ขอให้ลูกเณรมีฤทธิ์และอานุภาพในวาจา พร้อมทั้งดวงปัญญาที่สว่างเพื่

ขอให้ลูกเณรเมื่อบวชเป็นพระภิกษุแล้ว ให้เป็นครู เขา เป็นอาจารย์เขา จะแนะนำสั่งสอนญาติโยมผู้มีบุญ ไม่ว่าจะเป็นบัวเหล่าใดก็ตาม จงสั่งสอนแนะนำเขาได้ ขอให้ ลูกเณรมีวาจาศักดิ์สิทธิ์ มีฤทธิ์ มีเดช มีอานุภาพ

ข้อความนี้พูดถึงความสำคัญของการเป็นครูของลูกเณรเมื่อบวชเป็นพระภิกษุ โดยมุ่งหวังให้ลูกเณรมีวาจาศักดิ์สิทธิ์ และความเข้าใจในธรรมเพื่อสอนญาติโยม ผู้มีบุญ ให้เกิดความปีติและเลื่อมใสในคำเทศนาของตน นอกจากนี

ธรรมะเพื่อประช กิสาโคตมีเถรี ๓๔๐ ดังนั้น เราจึงไม่ควรประมาทมัวเมาในชีวิต เพราะ พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้ว่า “เย ปมตตา ยถา มหา ผู้ใดประมาท ไม่ทําความดี แม้มีชีวิตอยู่ ก็เหมือนคนตายแล้ว บุคคลที่เกิดมา แล้ว

บทความนี้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตที่มีคุณค่าโดยไม่ประมาท ตามที่พระพุทธองค์สอนว่า การประมาทในชีวิตเหมือนคนตาย แม้ยังมีลมหายใจอยู่ การสร้างบุญบารมีและทำความดีจึงเป็นสิ่งสำคัญ เพื่อให้ชีวิตมีค

ธรรมะเพื่อประช อนาถบิณฑิกเศรษฐี (บรรลุธรรม) ๓๔๗ ในวันรุ่งขึ้นได้ จึงตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวเดินทางไปเข้าเฝ้า พระบรมศาสดาทันที ตามปกติแล้วคฤหาสน์ของราชคหเศรษฐี จะปิดประตู ลงกลอนเป็นอย่างดี จะถูกเปิดอีก

ในวันที่เศรษฐีตัดสินใจเดินทางไปเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า ประตูคฤหาสน์ถูกเปิดออกโดยพุทธานุภาพ ขณะที่เดินทาง ต้องเผชิญกับความมืดและอมนุษย์ แต่ความยึดมั่นในการทำสมาธิทำให้ความกลัวหายไป สะท้อนถึงการฝึกปฏิบัติธร

ธรรมะ ประชll วิสาขามหาอุบาสิกา (มหาลดาปสาธน์) ๔๗๗ ตัวอย่างที่ดี ท่านสร้างบารมีจนกระทั่งมีมหาสมบัติบังเกิดขึ้น อย่างน่าทึ่งมาก ซึ่งเป็นผลของการสร้างความดี ที่เกินควร เกินคาดนั่นเอง ชีวประวัติของท่านน่า

ชีวประวัติของมหาอุบาสิกาวิสาขานั้นน่าทึ่งมาก เนื่องจากท่านได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันตั้งแต่อายุ 7 ขวบ โดยเกิดในครอบครัวที่ดีและสนับสนุนการทำความดีมาตลอด ชีวิตของท่านมีเครื่องประดับมหาลดาปสาธน์ ซึ่งมีเ

ธรรมะเพื่อประชาชll วิสาขามหาอุบาสิกา (โอวาท ๑๐) ៤៨៦ รักในการให้ทาน ประการสุดท้าย คือ มีปัญญาเสมอกัน ทั้งคู่ต้อง มีเหตุมีผล ยอมรับฟังความคิดเห็นของกันและกัน ไม่เอาแต่ใจ ตนเอง เป็นผู้รู้จักเอาใจเขามาใส่

บทความนี้กล่าวถึงหลักธรรมที่เน้นการให้ทานและความสำคัญของการเอาใจใส่ในความสัมพันธ์ระหว่างสามีและภรรยา โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากตัวอย่างของมหาอุบาสิกาวิสาขา ผู้ซึ่งสามารถนำพาความเจริญในด้านจิตวิญญาณให้กับทั้

ธรรมะ ประช ผู้นำบุญของโลก ๔๒๕ อำมาตย์ให้คลายโศกได้ ท่านเกิดความคิดขึ้นมาว่า “นอกจาก พระบรมศาสดาแล้ว คนอื่นไม่อาจทําให้เราหายเศร้าโศกได้” จึงตรงไปยังวัดพระเชตวันเพื่อเข้าเฝ้าพระบรมศาสดา และ กราบทูลพระพ

เนื้อหาเกี่ยวกับการที่มหาอำมาตย์เข้ากราบพระพุทธเจ้าเพื่อขอให้ช่วยคลายความเศร้าโศกจากการสูญเสียคนรัก โดยพระองค์ตรัสสอนว่าน้ำตาไม่ได้ช่วยทำให้ทุกข์ลดลง แต่ควรพิจารณาความไม่เที่ยงของชีวิต อันเป็นสาเหตุขอ

54 ศีล...เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม รางวัลเพียงครั้งละ ๘ กหาปณะ ซึ่งเป็นจำนวนเล็กน้อยเหลือ เกิน เขาจึงคิดว่า “เราจะไม่หวังพึ่งพระองค์เลี้ยงชีวิตอีก ต่อไป ควรจะกลับบ้านเดิมของเราดีกว่า” เมื่อสุปารกกลับมา

เรื่องราวเกี่ยวกับสุปารก ผู้ที่ตาบอด แต่สามารถนำเรือฝ่าคลื่นลมจนถึงมหาสมุทรบุรมาลี ซึ่งมีสรรพสิ่งแปลกประหลาดมากมาย สุปารกไม่บอกพวกพ่อค้าเกี่ยวกับเพชรในมหาสมุทร เพราะไม่ต้องการให้เกิดความโลภที่อาจทำให้

ธรรมะเพื่อประชll ละตัณหาได้ไม่ต้องเกิดอีก พระอรหันต์ พระอริยบุคคล พระเจ้าจักรพรรดิ พระราชา มหา เศรษฐีทั้งหลาย เรื่อยมาถึงยาจกวณิพก ต้องเดินทางออกจาก ร่างกายนี้ทั้งสิ้น ทุกท่านล้วนตายหมด เพราะฉะนั้น อย

เนื้อหาเกี่ยวกับการเรียนรู้ธรรมะเพื่อการละตัณหาและการเตรียมตัวสำหรับความตาย รวมถึงการสั่งสมบุญบารมีในชีวิต ส่งผลให้ความกลัวตายลดลง การเป็นบัณฑิตจะช่วยให้เห็นถึงทุกข์ของการเกิด แก่ และตาย และพยายามหาทา

ธรรมะเพื่อประชา มหา โควินทสูตร (ตอนที่ ๑ เทว สันนิบาต) ๒๗๖ คำว่า ปัญจสิขะ นั้นแปลว่า มี ๕ จุก หรือเรียกภาษา ชาวบ้านว่า มี ๕ แหยม ปัญจสิขคนธรรพ์เทพบุตรนั้น ตอนที่ เป็นมนุษย์ ได้สร้างบารมีตั้งแต่ยังเป็น

บทเริ่มต้นของมหา โควินทสูตร เรื่องราวของปัญจสิขคนธรรพ์เทพบุตร ผู้เป็นเศรษฐีสามัญที่สร้างบารมีตั้งแต่ยังเด็ก โดยได้ชักชวนเด็กๆ ให้ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่สังคม ไม่ว่าจะเป็นการสร้างศาลา ขุดสระ บำรุงทางเ

ธรรมะเพื่อประช มหา โควินทสูตร (ตอนที่ ๒ พุทธคุณ ๔ ประการ) ๒๘๓ สันนิบาต ซึ่งเป็นการประชุมใหญ่ในแต่ละครั้งของเหล่าเทวดาใน สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ปัญจสิบเทพบุตรได้ทูลเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้น บนสวรรค์ชั้นนั้น

ในบทความนี้จะพูดถึงการประชุมใหญ่ของเหล่าเทวดาในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ โดยเฉพาะการทบทวนถึงบุญที่ตนเองได้สร้าง ถือเป็นการสร้างความเจริญแก่เทพที่มีรัศมีที่สดใสจากการเป็นสาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ธรรมะนี้สอน

ธรรมะเพื่อประช มหา โควินทสูตร (ตอนที่ ๒ พุทธคุณ ๔ ประการ) ២៨៥ สักกะ ไม่เคยเห็นศาสดาองค์ใดในโลกนี้ที่เต็มเปี่ยมด้วยพระมหา กรุณา ปฏิบัติเพื่อความเกื้อกูล เพื่อความสุข เพื่ออนุเคราะห์แก่ ชาวโลก เพื่อประโ

ในบทนี้กล่าวถึงพระมหากรุณาและพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงประกาศไว้ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับเวลา และสามารถเห็นได้ด้วยตัวเอง ผู้รู้สามารถรู้ได้เฉพาะตน ไม่มีศาสดาอื่นที่สอนไว้เช่นนี้ในอดีตและปัจจุบัน พระผู

ธรรมะเพื่อประช มหา โควินทสูตร (ตอนที่ ๓ สนัง กุมาร พรหม) ២៩១ ประคองตนให้รอดพ้นอบายภูมิได้ ผู้ที่สามารถนำชีวิตไปสู่จุดหมาย อันสูงสุดได้ จะต้องรู้จักพระธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมา สัมพุทธเจ้าเท่านั้น *คราว

ในตอนนี้เราจะได้ฟังเรื่องราวที่หลวงพ่อเล่าการประชุมของเหล่าเทพและการฟังพระคุณ ๔ ประการของพระผู้มีพระภาคเจ้า โดยมีการปรากฏรัศมีจากทางทิศเหนือ ซึ่งแสดงถึงการมาถึงของสนังกุมารพรหม ผู้มาร่วมฟังธรรมและแสดง

ธรรมะเพื่อประช มหา โควินทสูตร (ตอนที่ ๓ สนัง กุมาร พรหม) ๒๕๓ ประพฤติพรหมจรรย์ในพระพุทธศาสนามาบังเกิดในที่นี้ และ พวกเทพเหล่านั้นรุ่งเรืองยิ่งกว่าพวกเทพเหล่าอื่น โดยรัศมี โดยยศ โดยอายุ เป็นสาวกของพระผู

เนื้อหาพูดถึงการประพฤติพรหมจรรย์ในพระพุทธศาสนา โดยมีสนังกุมารพรหมเป็นตัวแทนในการสื่อสารวิชาความรู้และคุณความดีของพระผู้มีพระภาคเจ้า เสียงของสนังกุมารพรหมได้รับความชื่นชมจากทวยเทพ เมื่อได้ฟังคำสอนที่ทำ

ธรรมะเพื่อประช มหา โควินทสูตร (ตอนที่ ๓ สนัง กุมาร พรหม) ២៩៥ มาเล่าให้เหล่าทวยเทพฟัง เรื่องราวจะเป็นอย่างไรนั้น ขอให้ ติดตามตอนต่อไป จะเห็นได้ว่า เหล่าเทวาทั้งหลายเป็นผู้ที่ซาบซึ้งใน พระพุทธคุณ เห็นคุ

เรื่องราวของเหล่าเทพที่ซาบซึ้งในพระพุทธคุณ และคุณค่าของบุญกุศลที่นำมาสู่ความสุขและความสำเร็จ แม้แต่เหล่าเทพยังต้องการบุญและหาโอกาสฟังธรรมเพื่อให้ใจเบิกบาน เราควรนำธรรมะมาปฏิบัติในชีวิตประจำวันเพื่อควา

Bssumaประช มหา โควินทสูตร (ตอนที่ 5 ข อ ล า บ ว ช ) ๓๑๗ มหาโควินทพราหมณ์รีบไปเข้าเฝ้าพระเจ้าเรณู กราบทูล ว่า “ขอพระองค์ทรงโปรดแสวงหาที่ปรึกษาผู้อื่น ที่จักพร่ำสอน เกี่ยวกับราชสมบัติแด่พระองค์เถิด บัดน

ในตอนที่ 5 ของมหาโควินทสูตร มหาโควินทพราหมณ์ตัดสินใจที่จะออกบวชแม้ว่า พระเจ้าเรณูจะพยายามขอให้เขาอยู่ต่อไป โดยมหาโควินทชี้แจงว่าต้องการแสวงหาโมกขธรรมจากการเชื่อฟังคำสอนของมหาพรหม และไม่ยินดีในชีวิตฆรา

รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย) 67 ท่าน เป็นความปรารถนาอยากจะให้สําเร็จ อยากทันเห็น ในการได้ใช้งานพระพุทธศาสนาอย่างเต็มที่ เราจะช่วยกัน ทำให้สำเร็จ เพื่อบูชาธรรมท่าน และเป็น

ในบทสนทนานี้สะท้อนถึงความปรารถนาของคุณยายมหาปูชนียาจารย์ในการสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ที่ท่านต้องการเห็นสำเร็จก่อนจากไปจากโลก และเป็นการบูชาครูบาอาจารย์. ท่านได้ทุ่มเทอย่างเต็มที่เพื่อให้ภารกิจนี้สำเร็จ แ